Cürhüm kabilesinden Mudâd, Mekke’ye düşman saldırınca kaçmaya mecbur kalmıştı. Kaçarken Kâ’be hazînesinden bir hayli eşya alıp Zemzem kuyusuna atmışlar, üzerine taş, toprak doldurup yerini belirsiz etmişlerdi.
Burası nice yıllar böylece kaldı. Abdü’l-Muttalib kuyunun yerini bulup oğlu Haris’le onu açtı ve temizledi. İçinden kılıçlar, zırhlar, altundan yapma geyik sûretleri çıktı. Zemzem kuyusunu ayıklayıp temizleyince yine eskisi gibi bol bol su kaynamağa başladı. Abdü’l-Muttalib’in en büyük hizmeti budur. (E okul yazının devamı resim sonrasındadır)
İKİNCİ İSMAİL
Abdü’l-Muttalib, Zemzem kuyusunu kazarken evladın babaya ne kadar yardımcı olduğunu bizzat anlamıştı. Onun için hayatında on evlat yetiştirmeğe muvaffak olursa, bunlardan birini Allah’a nezretmişti. Abdü’l-Muttalib, istediğinden çok evlat babası olmuş, bunları yetiştirmişti. Bunlardan hangisini kurban edeceğini ta’yin için aralarında kur’a çekti. Kur’a Abdullah’a isabet etti. Abdü’l-Muttalib, nezrini îfâ etmek üzere Abdullah’ın yerine yüz deve kurban etmiştir. Onun için Resûl-i Ekrem: “Ben iki kurban edilenin oğluyum” derdi. Hazret-i İsmail ile babası Abdullah’ı kasdederdi.
Abdü’l-Muttalib’in on üç oğlu vardı. İçlerinden beşinin İslâm tarihinde çokça isimleri geçer. Onlar da: Ebû-Leheb, Ebû-Talib, Abdullah Hamza ve Abbas’tır.
Kaynak e okul giriş com adresi gösterilmelidir.